Pikes Peak en de trein

Hi folks!
De laatste dag met de camper op stap ()en het zou me weer een avontuurlijk dagje worden! Vanochtend lekker gegeten en daarna op stap naar de Pikes Peak, de op een na hoogste berg van Colorado, nl. 14110 feet=4301 meter. (Mount Elbert is net iets hoger). Maar Pikes Peak is het bekendst vanwege de goud rush dagen, de wagens konen de berg het best zien in de verte. Nadat we door het knoergezellige dorpje Manitoe springs gereden waren, gingen we met het treintje omhoog, een leuke belevenis, dwars door de bergen, een tocht van 9 mijl. Langzaam stijgend en wennend aan de hoogte, en verschillende struiken, bomen voorbij zien glijden. En boven de boomgrens rotsen van allerlei formaat. En een zicht! Van meer dan 300 mijl! Ongelovelijk. Nadat we op de top rondgelopen hebben, werd de terugweg in gang gezet. Bijna waren we beneden toen de trein stopte…. Een stuk rail was omhooggekomen en we konden niet verder… allerlei logistieke constructies werden bedacht om ons naar beneden te krijgen. Uiteindelijk na meer dan een uur wachten, kwam er een lege trein die ons ophaalde; het stukje langs de kapotte rail liepen we, gesupport langs de zijlijn door allemaal rescue werkers. We mochten niet lopend, die 2 mijl hadden we makkelijk kunnen redden, maar ja, Amerikaanse liability he? Uiteindelijk waren we meer dan 2 uur later terug. Stiekem vonden Britt en Pam het niet zo erg want er zat een knappe jongen tegenover ze, waar ze de hele tijd naar konden kijken  (zie de foto waarbij een jongen een oma aan de arm houdt, die is het!)
We wilden heel graag naar de Garden of de Gods en dat hebben we helaas een beetje moeten inkorten. Maar we hebben toch een prachtige indruk van dit intieme park, met mooie rode rotsformaties in herkenbare vormen (o.a. kussende kamelen). Ook zijn deze gladde rotsen populair bij klimmers, op de blote voeten klimmen ze naar de top.
Aan het eind van de middag zijn we vanaf Colorado Springs naar het noorden gereden, richting Denver, alwaar we morgen voor 11 uur de camper moeten inleveren, met een beetje weemoed schrijf ik dit, ik kan niet tegen afscheid nemen, zelfs niet van een camper. We vonden het alle vijf een prachtige rondtoer, en we kunnen ons niet voorstellen dat er al meer dan twee weken voorbij zijn!
En nu: koffers pakken! Fijne dag allemaal